Od jakiegoś czasu na psich grupach czytam czego psom nie wolno robić w domu, na spacerze, w restauracji czy na wakacjach. Wszyscy udzielają perfekcyjnych porad, doradzają i zniesmaczeni patrzą na te nieułożone psy. Przestało mnie dziwić to, że każdy zna naszego psa lepiej od nas. Czy zatem każdy czworonóg jest perfekcyjny?
Zima w górach jest absolutnie przepiękne. Zdjęcia zawsze zachwycają, co okazujecie lajkami i komentarzami! Bardzo Wam dziękujemy za każde miłe słowo o naszym (niemal) idealnym miejscu do życia. A jak to jest z tą naszą zimą poza kadrami?
Ucieczka z miasta – od dziecka była moim marzeniem. Całe wakacje spędzałam poza domem, ale najbardziej lubiłam jeździć na Mazury. Ukochana Krutyń była moją przystanią, a położone tuż obok Gałkowe najwspanialszym miejscem, jakie mogłam sobie wymarzyć. Mazury miały być moją destynacją.
Jesień, to pora roku którą najbardziej się zachwycam. Złota Polska Jesień – zawsze nachodzą mnie refleksje o tej porze roku. Lubię usiąść na tarasie z kubkiem kawy w ręku, z psem na kolanach i gapić się na te nasze kolorowe zbocza. Myślę o tych, których z nami nie ma, a którzy być powinni wciąż; o Roxsanie, dzięki której corgowa historia w naszym domu ma miejsce. Wreszcie przypominam sobie kasztanowe ludziki, które tak pieczołowicie robiłam z rodzicami. Jesień to jest zdecydowanie piękny czas.
W naszym domu trwa od 3 tygodni sielanka. Corgi szczeniaczki podporządkowały nas sobie całkowicie! Są cudowne – puchate, słodkie i pięknie pachną. Ale czy wychowanie maluchów to tylko sielanka? A może są ciemne strony hodowania, o których nikt nie mówi?
Życie na wsi ma wiele zalet, ale ma też kilka wad. Podobnie jest z pracowaniem w domu. Mamy swój sielski świat, w który nie wpuszczamy ludzi, którzy nam nie pasują. Ci, którzy nas odwiedzają, którzy mają możliwość zostania tu na kilka dni i cieszenia się z bliskości gór, są w mniejszości. Po półtora roku życia tu, wciąż odpoczywamy od zgiełku i ludzi.
10 lat temu zaczęła się pewna znajomość, którą dla wygody nazywaliśmy przyjaźnią. Wówczas popełniłam jeden zasadniczy błąd, który w zasadzie okazał się błędem nie być! A co zrobiłam? Obiecałam, że kupię kiedyś w przyszłości mojemu przyjacielowi psa… Pewnie nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że ów mężczyzna chciał Owczarka Niemieckiego… Kilka lat później, kiedy z etapu przyjaźni przeszliśmy do etapu narzeczeństwa, to kupiliśmy Owczarka – co prawda mniejszego… ale owczarek, to owczarek 😉
Najnowsze posty
Nasz sklep
Nasz Instagram
