Dziś zapraszamy Was na spacer w okolicach Warszawy. Wybieramy kierunek Otwock i odpowiemy na pytanie co to jest ten cały Świdermajer, i co wspólnego ma z nim Andriolli i Cardimania? Okazuje się, że całkiem sporo 😉
Postanowiliśmy odkryć Mazowsze. Bo podobno pod latarnią najciemniej, bo jak coś jest na wyciągnięcie ręki, to nie doceniamy i omijamy. Naszą przygodę z Mazowszem zaczęliśmy już w styczniu, kiedy to pokazaliśmy Wam pierwsze trasy spacerowe położone blisko Warszawy. Tym razem wybraliśmy się trochę dalej. Pojechaliśmy do Płocka.
Dlaczego Płock? Bo nie doceniamy bliskości jezior – małej namiastki Mazur. Tak, tak w pobliży Płocka można wypocząć nad jeziorem i spędzić bardzo miło czas spacerując po lasach czy śmigając na rowerach. Bardzo nam się podobała infrastruktura ścieżek rowerowych, które biegły w pobliżu głównych dróg, oraz szlakami kluczyły w lasach i między jeziorami.
Z Warszawy do Płocka jest ok. 100km i trasę można pokonać mniej więcej w 1,5 godziny. Po drodze zjeżdżamy do Czerwińska nad Wisłą. Małe, uśpione miasteczko ma ponury charakter. Widać biedne mazowieckie domki, chylące się. Przykry widok… Zjeżdżamy nad Wisłę. W tym miejscy jest bardzo szeroka, wartki nurt wygląda groźnie. Na brzegu leży pozostałość po przeprawie promowej, co nie poprawia sytuacji. Mam wrażenie, jak gdyby Wisła miała nagle wyciągnąć po nas swoje rzeczne macki i porwać nas ze sobą. Odjeżdżamy dosyć szybko 😉
W Czerwińsku warto zwiedzić Zespół Klasztorny (klasztor został założny w XII wieku). Kościół z poł. XII wieku, to jeden z najcenniejszych zabytków architektury romańskiej.
Jako ciekawostkę powiem Wam, że w Czerwińsku kręcono wiele polskich filmów m.in. Szamanka czy Cwał 😉
Stąd ruszamy już prosto do historycznej stolicy Mazowsza. Do Płocka docieramy szybko i bezproblemowo. Większym wyzwaniem okazuje się znalezienie miejsca parkingowego, ale i to udaje nam się.
Samochód zostawiam blisko Starego Miasta i ruszamy. Największą atrakcją dla psów są wszechobecne gołębie i fontanna. Najbardziej ciekawska jest oczywiście Twiggy 😉 Wzbudzamy zainteresowanie wśród okupującej ławeczki „starszyzny”. Dziewczyny są wołane, miziane i panuje wszechobecny uśmiech wobec nich.
Nasze psy zaintrygował pewien jegomość, który siedział i nie wołał, nie wyciągał ręki a my kazaliśmy im podejść. Trafiliśmy na pomnik, naturalnej wielkości Wacława Milke, który jak się okazało był założycielem najstarszego dziecięcego Zespołu Pieśni i Tańca, który Starym Rynku w Płocku.
Jak widzicie Pan Wacław zaadoptował dziewczyny 😉 Ale nie oddaliśmy!
Oczywiście zwiedzać w Płocku można wiele, wiele miejsc w necie rozpisuje się na ten temat. My pominiemy wymienianie zabytków, za to skupimy się na tym co z psami 🙂
Z Ryneczku poszliśmy na punkty widokowe – na Wzgórze Tumskie. Wyremontowane, z miejscami do relaksu i napawanie się cudnym widokiem Wisły. Tu znowu psy wzbudziły fascynację i wypytywanie o rasę, o pochodzenie, robienie fot. Chyba zaczniemy siadać w trakcie wyjazdów z karteczką – Photo => 5 Euro 😉 Niech zarabiają na siebie 😀
Jak widzicie, w następnej Pani sobie siedzi i czyta. Miejsce przyjemne mega, tylko nasze psy nie chciały usiedzieć, więc szybko biegliśmy dalej 😉 Tym bulwarem/promenadą udaliśmy się w stronę zejścia nad Wisłę. W dole widzieliśmy plażę, na której psy mogłyby sobie pobiegać. Po drodze natomiast napotkaliśmy takiego jegomościa i jego psa.
Z tą rzeźbą, która przedstawia Pana Jakuba Chojnackiego i jego ulubionego pieska, związana jest zabawna historia. Spacerowaliśmy i nagle wyłoniła się ta postać na ławeczce, więc skręciliśmy w jej stronę. Dziewczyny zauważyła i pana i psa i wystartowały się przywitać. A tu nic, zero reakcji na ich obecność. Chodziły, oglądały, obszczekiwały. Zebrała się całkiem pokaźna grupka gapiów, która obserwowała zajście, a co jakiś czas były salwy śmiechu. Największą sympatię zyskała Twiggy, która usiadła Panu Jakubowi na kolanach i była bardzo dumna z siebie 😉 Dziewczyny postanowiły zaprzyjaźnić się z pieskiem 😉
Odwiedziliśmy też płockie molo… wybaczcie, że nie zrobiłam zdjęcia ale była tak brudno i wszystko obsrane ptasimi odchodami… (zwalam to na brak sezonu do siedzenia na molo itp. ale zrobiło to na nas bardzo niefajne wrażenie). Za to można z molo podziwiać takie oto widoki 🙂
Następnie udaliśmy się na plażę albo bardziej na kawałek piachu 😉 Jak zwał, tak zwał ale psy były najszczęśliwsze na świecie! Radość buszowania w piaseczku, to to co cardiganki lubią baaaardzo!
W Płocku niestety nie polecimy Wam miejsc psiolubnych gdzie karmią, bo nie stołowaliśmy się. Mieliśmy plan zjeść na następnym przystanku ale niestety nic nie znaleźliśmy 🙁 Za to zakupiliśmy w wiejskim sklepie buły i kabanosy i zjedliśmy po spartańsku nad jeziorem, zapijając kultową PRLowską oranżadą.
Dotarliśmy nad jezioro Białe. Cudowna czysta woda, i tylko temperatura na moczenie nóg odwiodła mnie od tego pomysłu. Znaleźliśmy pustą dziką plażę, na której dziewczyny mogły szaleć.
Tereny wokół jeziora Białego i okolicznych jezior, których tu jest kilka są bajeczne i wprost chce się pośmigać rowerem albo połazić z psami po okolicznych lasach. Dobrze rozbudowana infrastruktura szlaków rowerowych, dobrze oznaczone trasy zrobiły na nas bardzo dobre wrażenie.
Niestety nie może być aż tak kolorowo. Spacer wokół jeziora jest niemożliwy. Tzn. można ale lokalną drogą, którą jeżdżą auta. Tu psów nie spuścimy bezpiecznie. Poza tym idziemy w oddaleniu od linii brzegowej, co nie jest fajne. Dookoła z znajdują się zabudowania, prywatne plaże ośrodków gdzie z daleko wiszą tabliczki PSOM WSTĘP WZBRONIONY itp. Wiem, że ludzie nie sprzątają po psach itd. ale szkoda, że wszyscy jesteśmy wrzucani do jednego worka 🙁
Dla tych, którzy postanowią wybrać się w te okolice czy to na weekend czy na jednodniowy wypad polecam zajrzeć do Stada Ogierów w Łącku. Miejsce z historią, miejsce ludzi z pasją i miejsce, które jeszcze nie dotknęła dobra zmiana 😉
A tak podsumowała wycieczkę Bibuchna. Zdecydowanie podobało jej się!!!
Zalew Zegrzyński, w okresie letnim, zamienia się w miejsce gdzie igły nie wetkniesz. Plaże zapełnione, auta zostawić nie ma gdzie, ba przejechać jest ciężko, bo albo ktoś próbuje wyjechać albo ktoś szuka miejsca do zaparkowania. Jednym słowem „Armagedon!”.
 |
| A tak ładnie jest, jak nie ma tu tłumów… |
 |
| Znaleźliśmy miejsce spotkania Narwii i Zegrza 🙂 |
JAK DOJECHAĆ:
Kawałek za Zegrzem można zjechać w Jadwisinie do cudownego miejsca, jakim jest Klub Mila. Tu możemy zostawić auto, udać się na przepyszny obiad i dalej na spacer lub najpierw spacer, a potem pyszny obiad. Tym którzy chcieliby spędzić tutaj weekend, polecam – jest bardzo klimatycznie.
Spacer możemy zacząć również w Serocku, tam zostawiamy auto w centrum i kierujemy się na sam dół, na ulicę Rybaki (tam też można zostawić auto, ale mieszkańcy raczej zachwyceni nie będą 😉 ).
Ścieżka biegnie wzdłuż Narwi, która wpada, lub jak kto woli, wypada z Zalewu 😉 Możemy spotkać tu biegaczy i rowerzystów, ale możemy nie spotkać zupełnie nikogo. W wielu miejscach psy będą mogły zejść do wody i wykąpać się – ku uciesze swoich właścicieli 😀 o ile w suche dni, to jest super, to już w błocie mniej fajnie wyglądają 😉
 |
| Ta kałuża taaaaka duuuuża! |
Po drodze docieramy na piaszczystą plażę czyli miejsce z wydzielonymi wiatami i miejscami do grillowania i piknikowania. Ba nawet możemy zagrać w grę, którą większość z nas zna z dzieciństwa – dobieramy rysunki w pary. W tym wypadku są to drzewa i ich liście. My z Pawłem graliśmy i niestety, ale mistrzami botaniki to my nie jesteśmy!
 |
| Jest i miejsce na grilla, jest i Miszcz Barbeq 😉 |
 |
| Gra czas start! |
 |
| Jak to biologica mówiła? |
 |
| Podszkoliliśmy się z botaniki |
Przechodzimy również przez port – Yach Klub Polski – YKP Jadwisin. Trasa spacerowa wiedzie przez sam środek, furtki są otwarte i zawsze można przejść. Ja lubię to miejsce, gdzie można jachty i łódki zobaczyć nie tylko na wodzie, ale również na lądzie, podczas konserwacji, oraz zobaczyć te stareńki łódeczki, których życie się skończyło…
 |
| Gdzie by tu teraz pobiec? |
Trasa w te i z powrotem to około 7-8km. Czas drogi zależy od naszego tempa, przystanków, kąpieli itd. Zdecydowanie przyjemniej spaceruje się tutaj poza weekendami lub poza porą plażową. Ludzi tu znacznie mniej niż nad samym Zegrzem, co powoduje, że Futra mogą spokojnie harcować bez smyczy.
 |
| Królowa plaży jest tylko jedna! |
 |
| Takie Trzy Podróżniczki Spacerowiczki! |
Jaki Sylwester taki cały rok – wierząc głęboko w ten zabobon wyruszamy rankiem na malowniczy spacer. Tym razem wybieramy prawobrzeżną część Warszawy, a dokładniej Mazowiecki Park Krajobrazowy. Docieramy do miejsca nazywanego Zielony Ług.
Słowo „ług” oznaczało w języku staropolskim mokradło, bagno, gaik. Zielony Ług to nic innego, jak bagienne zagłębienie ciągnące się pomiędzy dwoma zgrupowaniami wydm: Zbójną Górą na zachodzie i Macierowskimi Górami na wschodzie. Północna jego część bywa nazywana
Macierowym Bagnem.
JAK DOJECHAĆ
Na miejsce dojeżdżamy ekspresowo (ahhh żeby Warszawa zawsze była tak przejezdna, dodatkowo odbywamy naszą pierwszą wyprawę odbudowanym Mostem Łazienkowskim ;)).
Trasa jest bardzo prosta – jedziemy Traktem Brzeskim i skręcamy w prawo na pierwszym dużym skrzyżowaniu w Wesołej (w ulicę Jana Pawła II). Jedziemy nią prosto, mijamy kościół i dojeżdżamy do ronda. Na rondzie w lewo i szukamy ulicy Diamentowej. Tutaj dojeżdżamy do końca. Spokojnie możemy zostawić auto i rozkoszować się pięknymi okolicznościami przyrody 🙂 Możecie również wpisać w nawigację Zielony Ług i powinno Was doprowadzić.
TRASA
Konkretnej trasy Wam nie podpowiemy – my obeszliśmy ile się dało, klucząc, wracając i zawracając. Dotarliśmy do Leśniczówki, do zabudowań, nawet spalony dom z amerykańską flagą na kominie napotkaliśmy. Oprócz tego spotkaliśmy kilku rowerzystów, biegaczy i spacerowiczów. Większość na stadko ludzko-cardiganie reagowała standardowo – „ojeeeej, jakie uszy!” 🙂
Co do samych torfowisk – jeziorek, niestety nie było nam dane za wiele wody ujrzeć w nich 🙁 Susza tegoroczna sprawiła, że podobnie, jak w naszym Kampinosie, tak i tutaj, wody nie ma. Ale absolutnie nie przeszkadzało to cardiganom, które biegały po wyschniętym i zamarzniętym dnie.
Dotarliśmy również na grób żołnierza NN. Cieszy to, że nadal ludzie pamiętają i dbają o niego. Paliły się znicze i były kwiaty. Chwila zadumy o wolnej ojczyźnie, którą mamy, refleksja, kawałek spaceru w milczeniu. Chociaż nie imienny, to grób ma i ludzie wciąż pamiętają.
Docieramy wreszcie nad zamarznięte jeziorko – tu Yuma zachwycona lodem postanowiła eksplorować – bardzo zawiedziona była naszym zakazem 😀
Zielony Ług, to niezwykle urokliwe miejsce, które miejscami przypomina mój ukochany Mazurski Park Krajobrazowy z jeziorkami w środku lasu, podmokłymi torfowiskami, na których za szcznięcych lat zbieraliśmy żurawinę 🙂 Miejsce inne, z jednej strony dziewicze, z drugiej tak blisko cywilizacji.
P.S. W pobliskim sklepie spożywczym na ul. Jana Pawła II mają przepyszny chleb i bułki <mniaaaam>.
Czy wyjeżdżacie na wakacje ze swoim pupilem? Czy co roku boicie się czy znajdziecie hotel/pensjonat/kwaterę, która przyjmie Was z psem? Czy zastanawiacie się co należy zabrać? Postaram się Wam trochę pomóc.
Najważniejszą rzeczą, którą musimy zrobić przed urlopem to:
- Zachipować psa i wprowadzić jego dane do bazy (jeżeli jeszcze tego nie zrobiliście to najwyższa pora)
- Sprawdzić ważność szczepienie na wściekliznę i ewentualnie zaszczepić psa
- Zabezpieczyć naszego zwierzaka na kleszcze (nikt z nas nie chce spędzać urlopu u weta na ostrym dyżurze!)
- Zamówić i przyczepić do obroży adresatkę z numerem telefonu
- Wybrać kierunek podróży i znaleźć pensjonat, który przyjmie nas z czworonogiem
Ta lista to oczywiście podstawa i należy wszystkie te czynności wykonać z wyprzedzeniem!
Wielokrotnie słyszałam i nadal słyszę: „Jeju, jak wy chcecie wyjechać z 3!!!??? psami?” A więc spokojnie można wyjechać z 3 psami. Nie trzeba rezygnować z wygodnego pensjonatu/hotelu i spać w namiocie albo przyczepie campingowej (oczywiście jeżeli ktoś lubi sport ekstremalny to nie widzę przeszkód żeby pies również polubił ten rodzaj urlopu 😉 ). Osoby, które zachodzą w głowę gdzie znajdziemy wolny pokój z więcej niż 1 psem, chyba nie były od wielu lat na urlopie, a na urlopie z psem to już na pewno nigdy 😀 Multum miejsc w naszym kraju oferuje noclegi z czworonogami (w Czechach wczasy z psami to standard).
Wyjazd był dosyć spontaniczny, bo decyzja zapadła w piątek, że jedziemy w połowie kolejnego tygodnia. Może dla niektórych z Was nie jest to spontan ale my lubimy mieć zaplanowany dobrze nocleg, ilość dni oraz miejsce, w którym pensjonat się znajduje (np. w górach szukam miejsc położonych w miarę wysoko, z dobrym wyjściem na szlaki).
Na nasz wypad wybraliśmy Wisłę (tak, tak jesteśmy fanami Adasia z czekolady itp. ;)). Niestety w Wiśle psiolubnych noclegów jest bardzo mało 🙁 Mało tego mamy środek sezonu i miejsc wolnych było w ogóle baaardzo mało. Trafiliśmy jednak do psiolubnego pensjonatu Villa Victoria na ul. spokojnej, gdzie właściciele mają cudownego goldena i nasze psy nie stanowiły najmniejszego problemu (nawet w ilości trzech sztuk 😉 ). Zatem dla chcącego nic trudnego i nawet na 4 dni przed przyjazdem można nocleg zamówić 😀
Co do samego pobytu, to spędziliśmy go przede wszystkim na szlakach (głównie a Bibuchą i Twiggy, bo Yuma ścięła sobie na kamieniach poduszkę i jej łażenie skończyło się szybko). Schroniska i ludzie na szlaku byli zachwyceni naszą trójką, która dzielnie maszerowała. No dobra Twiggy głównie dzielnie maszerowała w plecaku lub na naszych rękach. Pamiętajcie aby szczeniaka nie forsować ciężkimi trasami. My robiliśmy po ok. 20 km więc dla małej było to dużo za dużo. Cóż my trenowaliśmy z obciążeniem a Panna Twiggy była zachwycona.
Zarówno w schroniskach, jak i przed nimi ludzie byli nastawieni przyjaźnie i psy nie były żadnym problemem. Podobnie w samej Wiśle – restauracje i kawiarnie super. Nawet w Wiśle można moczyć się bezkarnie z czworonogami, nawet woda jakaś czyściejsza 😉
Co należy zabrać ze sobą na wakacje:
- PSA 😉 ewentualnie Psy 🙂
- Jedzenie – poporcjujcie sobie jedzenie w woreczki. Tak jest łatwo potem dozować jedzenie. Jeżeli planujecie zdecydowanie bardziej aktywny wypoczynek weźcie proporcjonalnie większe porcje. Ja dziewczynom zdecydowanie zwiększam jedzenie i zabieram porcję w góry. W schronisku, kiedy posilamy się my, to i posilają się wówczas one.
- Miski – na wodę i jedzenie. Pamiętajcie aby psiak miał zawsze zapas świeżej wody. Zabierzcie też miskę turystyczną – czy to podczas spacerów, czy na plaży – psu woda jest niezbędna.
- Posłanie dla psa lub klatkę jeżeli używacie. Warto pamiętać, że wszelakie zniszczenia, które zrobi pies będziemy musieli słono zapłacić! My musieliśmy wyjąć z auta drugą klatkę, bo psy się kłóciły kto ma spać w klatce a kto poza nią 😀
- Ręczniki – pogoda bywa kapryśna, a psy bardzo lubią wejść na łóżko kiedy są upaćkane błockiem. Szanujmy mienie hotelu/pensjonatu, dzięki temu inni psiarze będą mogli również przyjechać ze swoimi podopiecznymi.
- Nauczona doświadczeniem szampon!! Tak, to nie jest kpina – psa wytarzanego w ludzkim g..ie musiałam kąpać a szamponu szukać na cito w sklepie – god bless netto 😉
- Paszport – nigdy nie wiemy kiedy coś się wydarzy lub spotka nas kontrola.
- Dobry humor! – cieszmy się urlopem 🙂
Czas się zatem spakować, zabrać psy i jechać 🙂 my powoli planujemy kolejny wypad z dziewczynami…
Długi weekend listopadowy, który poza wystawą w Kielcach spędziliśmy na spacerowaniu i napawaniu się przecudną listopadową pogodą.
Długi weekend listopadowy rozpoczęliśmy typową dżdżystą pogodą. Ale nic straconego – byliśmy na wystawie psów w Kielcach. Bardzo lubię tą wystawę ze względu na duże i przestrzenne hale. Sen z powiek spędzał mi jedynie kaszel kennelowy ale klatka postawiona w kącie i brak styczności z innymi psiurami pozwolą nam pozostać zdrowymi. W tym roku na wystawie zgłoszone były 22 cardigany!!! To naprawdę imponująca stawka 🙂 Yuma odmówiła współpracy ze mną i interesował ją tylko pasztet rozniesiony po ringu 😉 Jednak mimo tego zajęła 2 miejsce na 4 suczki w klasie pośredniej. Jak na to, że wystawiałam ją osobiście 3 raz w życiu to uważam to za sukces 😀
Niedzielę, poniedziałek i wtorek spędziliśmy na spacerowaniu. Łaziliśmy po wałach, po lesie, po Konstancinie, odwiedziliśmy Zamek w Czersku (padła mi bateria w aparacie i jestem wściekła), Kampinos wzdłuż i wszerz. Znaleźliśmy miejsca gdzie nie dociera cywilizacja – ludzie nadal żyją bez prądu… Cudowne pola gdzie jest cisza i słychać tylko szelest traw, pokrzykiwania ptaków i ujadanie psów w oddalonych wioskach. Pogoda rozpieszcza nas i pozwala na kąpiele – dziewczyny korzystały oczywiście!!!
Szukaliśmy miejsca, które mogłoby stać się naszym miejscem ale jednak brak internetu podczas deszczu, czasowym braku prądu podczas śnieżycy no i nieodśnieżone drogi chyba nadal mnie przerastają 🙂 Mimo tego piękna muszę jeszcze dorosnąć do takiej dziczy. Szukamy dalej 🙂
Z dzisiejszego wypadu na skraj Kampinosu dziewczyny przyniosły do domu kleszcza – unicestwiony i 2 pająki, które radośnie wędrowały w ich puszystych ogonach. Powoli chyba przyzwyczajam się do pająków w domu – nadal jednak do ich łapania wzywam Pawła 😉 Może kiedyś jednak uda nam się zamieszkać na wsi bez moich krzyków na widok pająka.
Tydzień temu zawitaliśmy na nową plażę nad Wisłą. Postanowiliśmy, że wybierzemy się na spacer wałami nadwiślańskimi i natrafiliśmy na super miejscówkę. Plaża niewielka, na pewno nie oblegana – może tylko trochę miejscowych. Jednak mając jeziorko kiełpińskie i dziekanowskie to raczej nad Wisłą nie plażują. Miejsce idealne dla psów, piasek rewelka i co najważniejsze – nie ma nurtu!!! Woda dosyć płytka – psom się bardzo podobało.
Na wały dojeżdżamy w miejscowości Kiełpin i zostawiamy auto wśród pól i cieszymy się otaczającą nas przyrodą.
Spacer pod Wałami – tak, dokładnie tak. Dzięki temu, że pod wałami biegnie szeroka ścieżka możemy śmiało spacerować, biegać, jeździć rowerem albo przyjechać autem na ryby. Widać, że porankami brzeg oblegany przez łowiących. Brzeg Wisły to się oddala to przybliża – niestety jest stromy a w dole dosyć ostry nurt. Zdecydowanie poza plażą nie jest to miejsce, zresztą jak na większości odcinków Wisły, do kąpieli. Należy pamiętać żeby psy były albo odwoływalne albo niech drepczą na smyczy.
Powrót wałami do auta jest równie przyjemny – napotkaliśmy na ślady konia, które zostały skonsumowane przez dziewczyny 😉 Spotkaliśmy kilka domów i kilka miejscowych psiurów. Psiny narobiły hałasu ale dobiegały tylko do otwartych bram. Ludzie nie widzą powodu żeby bramy czy furtki zamykać – stoją przed pupilami otworem 😀 Ja na szczęście nie łowiłam z czyjegoś podwórka moich panienek. Natomiast nasz nieżyjący już wiele lat jamnik odwiedzał każde otwarte podwórko i przepędzał miejscowe psy – taki fighter był z niego 😛
Ważne jest aby psy były zabezpieczone przed kleszczami a wy ubrani odpowiednio. Podobno kleszcze tam panują. Najlepiej odwiedzać to miejsce kiedy już mróz wybije kleszczory.
Dziś odwiedziliśmy z dziewczynami plażę nad Wisłą. Nie pierwszą plażę ale zdecydowanie najfajniejszą.
Pogoda nas rozpieszcza – mamy prawie połowę października a pogoda nas rozpieszcza. Nie pamiętam aż tak ciepłego października więc tym bardziej miło. Piękny słoneczny poranek i zapadła decyzja, że należy go spędzić na plaży. Dotrzeć nad morze w ten weekend nie mogliśmy więc musiała nas zadowolić plaża nad Wisłą.
Nadwiślańskie plaże znamy i lubimy. Do tej pory jeździliśmy na Wilanowską plażę, duża, piaszczysta ale też dużo ludzi. Tym razem postanowiliśmy pojechać na plażę, która jest niedaleko nas a do której przymierzaliśmy się już jakiś czas temu. Plaża położona jest w miejscowości Łomna a więc zaledwie jakieś dwadzieścia kilometrów od nas. Plaża duża, piasek czysty, dziś przyjemnie ciepły, aż chciało się siedzieć.
DOJAZD
Wyjeżdżamy trasą na Gdańsk i kierujemy się do miejscowości Łomna. Przez Łomną jedziemy główną ulicą Jana Kochanowskiego. Mijamy kościół po prawej stronie i kilkanaście metrów za nim skręcamy w prawo, w polną drogą (nie urwiemy nic, chyba że mamy bardzo niskie auto wówczas ostrożnie). Drogą kierujemy się do końca, do wału. Pod wałem parkujemy auto i dalej idziemy przed siebie prosto, w stronę wody 🙂 Przechodzimy przez niewielki lasek (moje psy zażywają tu błotnego SPA) i docieramy do piaszczystego podwarszawskiego raju 🙂
Psiarze było kilku ale raczej każdy swojego czworonoga pilnuje. Przyszła do nas Pani z terierem i zapytała czy może się socjalizować z dziewczynami – rzadka sytuacja z pytaniem o pozwolenie na zabawę 😀 Drugim psiakiem, który upodobał sobie Bibulca i Yumę był bulterier. Pies „morderca” o gołębim sercu – przychodził miziać się do nas i łamał wszelkie stereotypy swojej rasy 🙂
Plażę serdecznie polecamy zapsionym – super miejsce, przyjemny i czysty piasek i płytka woda – dzięki temu psiaki mogą ganiać po wodzie bez strachu o dość silny nurt.
