Na obrzeżach Warszawy jest cudowne miejsce, gdzie czas się zatrzymał, gdzie natura działa po swojemu a łosie i dziki można spotkać w zasadzie za rogiem. Tak moi drodzy, tym razem chcemy Was zabrać w podróż do Puszczy Kampinoskiej.
Od kilka lat Kampinos z psem jest naszym codziennym wyborem. Każdego poranka jeździmy z dziewczynami i spacerujemy po różnych zakątkach puszczy. Spotykamy łosie, jelenie, sarny czy dziki. Zobacz sam, jak piękne jest to miejsce.
PUSZCZA KAMPINOSKA
Puszcza Kampinoska to kompleks leśny leżący w centralnej Polsce, na północny zachód od Warszawy. Zajmuje fragment pradoliny Wisły na Nizinie Mazowieckiej, ograniczony korytem Wisły (od północy i wschodu), korytem Bzury (od zachodu) oraz skarpą tarasu Równiny Łowicko-Błońskiej (od południa). Jest to jedno z weekendowych miejsc piknikowych i spacerowych Warszawiaków.
Puszcza Kampinoska to niema obserwatorka wielu wydarzeń zbrojnych w historii. W 1410 roku Władysław Jagiełło podążał pod Grunwald zachodnią stroną puszczy, w okresie powstania styczniowego puszcza dawała powstańcom schronienie, a rok 1939 i jego następstwa odbiły się w puszczy licznymi tragediami. To tu żołnierze Armii Krajowej walczyli, to tu dokonywano masowych egzekucji na Polakach (warto odwiedzić muzeum i cmentarz w Palmirach – miejsce, które ukazuje historię tamtych wydarzeń). Wędrując po puszczy natraficie na wiele mogił, miejsc pamięci czy cmentarzy. Wiele szlaków nosi nazwy upamiętniające historię min. Droga Łączniczek AK.
KAMPINOS Z PSEM
Na nasze codzienne spacery do lasu, jeździmy właśnie do Kampinosu. Mamy swoje stałe trasy – te do spacerowania, do biegania, na co dzień i na weekendy. Za każdym razem odkrywamy coś nowego, zachwycamy się zmianami pór roku, a co za tym idzie zmianami wyglądu lasu. Wściekamy się stadami komarów, gdy nieopatrznie zapomnimy, że już są i zapuścimy się w tereny bagienne.
Idea powstania Kampinoskiego Parku Narodowego powstała w latach dwudziestych XX wieku, a już w latach trzydziestych powstają pierwsze rezerwaty – Granica, Zamczysko i Sieraków – dziś są to obszary ochrony ścisłej.
Bagna, których jest tu wiele to naturalne środowisko łosia. Co ciekawe łosie są tu tak bardzo oswojone z widokiem ludzi, że nie uciekają a jedynie stoją i gapią się a młode łoszaki wręcz idą zaciekawione. Pamiętajmy, że ich matka jest blisko a spotkanie z nią może do przyjemnych nie należeć. Oczywiście mieszkają tu nie tylko łosie, ale również sarny, jelenie, dziki. Najmniej przewidywalnym mieszkańcem tych terenów jest ryś.
Kampinoski Park Narodowy jest jedną z najważniejszych ostoi fauny niżu polskiego, został także uznany przez UNESCO za rezerwat biosfery, a przez Parlament Europejski za ostoję ptaków o randze europejskiej. Wśród gatunków lęgowych można zaliczyć: bocian czarny i biały, trzmielojad, błotniak stawowy, błotniak łąkowy, orlik krzykliwy, kropiatka, zielonka, żuraw, brodziec leśny, sowa błotna, rybitwa zwyczajna, rybitwa białoczelna, zimorodek, lelek, dzięcioł czarny, dzięcioł syryjski, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł średni, dzięcioł zielonosiwy, skowronek borowy, świergotek polny, jarzębatka, muchołówka mała, muchołówka białoszyja, gąsiorek czy ortolan oraz wiele innych.
SPORTOWO W KAMPINOSIE
Puszczę możecie przemierzać spacerem, biegiem lub rowerem. Na pewno spotkacie na swojej drodze (w weekendy wielu, w tygodniu niekoniecznie) osoby uprawiające wszelakie aktywności.
Podczas spaceru możecie zobaczyć wydmy, które są najważniejszym elementem budowy Puszczy (uważane są one za najlepiej zachowany kompleks wydm śródlądowych w skali Europy), tereny bagienne – powstały w odciętych od głównego nurtu korytach Prawisły. Żyzne i wilgotne podłoże opanowywała roślinność bagienna i szuwarowa. Z ich obumarłych szczątków zaczęły tworzyć się pokłady torfu, co doprowadziło do powstania torfowisk niskich. w późniejszych okresach część z nich została opanowana przez roślinność leśną – bagienne lasy olchowe i brzozowe, reszta pozostała w stanie otwartym. Pierwotne stosunki przyrodnicze zakłócił dopiero na przestrzeni ostatnich dwóch stuleci człowiek, przez osuszenie i zamianę bagien na łąki i pastwiska. Spacerując natraficie też na łąki, gdzie możecie spotkać sarny, jelenie oraz liczne ptactwo.
Na trasie swoich spacerów napotkacie liczne miejsca piknikowe. Stoją na nich wiaty i stoły, przy których można zjeść i napić się. To tu w ciepłe dni turyści grillują (taki nasz ulubiony sport narodowy 😉 ), piknikują i miło spędzają czas na wolnym i CZYSTYM powietrzu. Zatem polecam Wam zabrać ze sobą kocyk, znaleźć miłe i przyjemne miejsce, gdzie po długim spacerze może rozłożyć się i poczytać książkę lub zwyczajnie pogapić się w niebo 🙂
Napotkacie na szlakach na wielu, może raczej wypadałoby napisać bardzo wielu psiarzy. Psy biegają luzem, spacerują na linkach czy towarzyszą swoim biegającym/rowerującym właścicielom. Generalnie raczej jest miło.
Podczas spaceru możecie zobaczyć wydmy, które są najważniejszym elementem budowy Puszczy (uważane są one za najlepiej zachowany kompleks wydm śródlądowych w skali Europy), tereny bagienne – powstały w odciętych od głównego nurtu korytach Prawisły. Żyzne i wilgotne podłoże opanowywała roślinność bagienna i szuwarowa. Z ich obumarłych szczątków zaczęły tworzyć się pokłady torfu, co doprowadziło do powstania torfowisk niskich. w późniejszych okresach część z nich została opanowana przez roślinność leśną – bagienne lasy olchowe i brzozowe, reszta pozostała w stanie otwartym. Pierwotne stosunki przyrodnicze zakłócił dopiero na przestrzeni ostatnich dwóch stuleci człowiek, przez osuszenie i zamianę bagien na łąki i pastwiska. Spacerując natraficie też na łąki, gdzie możecie spotkać sarny, jelenie oraz liczne ptactwo.
Na trasie swoich spacerów napotkacie liczne miejsca piknikowe. Stoją na nich wiaty i stoły, przy których można zjeść i napić się. To tu w ciepłe dni turyści grillują (taki nasz ulubiony sport narodowy 😉 ), piknikują i miło spędzają czas na wolnym i CZYSTYM powietrzu. Zatem polecam Wam zabrać ze sobą kocyk, znaleźć miłe i przyjemne miejsce, gdzie po długim spacerze może rozłożyć się i poczytać książkę lub zwyczajnie pogapić się w niebo 🙂
Napotkacie na szlakach na wielu, może raczej wypadałoby napisać bardzo wielu psiarzy. Psy biegają luzem, spacerują na linkach czy towarzyszą swoim biegającym/rowerującym właścicielom. Generalnie raczej jest miło.
Ale PAMIĘTAJCIE!!! Psy w Kampinoskim Parku Narodowym mogą chodzić TYLKO I WYŁĄCZNIE na smyczy! Mimo wszystko uważamy, że Kampinos z psem to doskonały wybór na spacer.
Nie wskażę Wam konkretnych tras, bo tu z każdego parkingu możecie iść i iść i iść 🙂 My chodzimy w różne miejsca, lubimy odkrywać nowe szlaki, ale zawsze rezerwujemy sobie na to zdecydowanie więcej czasu niż zajmuje tradycyjny codzienny leśny spacer 🙂
