Skalní hrad – na zachodnim krańcu izerskiego świata
Posiadanie dwójki małych dzieci, z których jedno już chodzi po górach ale do 10km max., a drugie chodzi w tempie żółwia ale bardzo chce, a potem trzeba je nieść w nosidle jak mu odcina moc, wymusza na nas poszukiwanie odpowiednich miejsc. Czasem wymusza na nas także powrót tą samą drogą zamiast zrobienia pętli. Takie uroki rodzicielstwa. Ale należy cieszyć się, że Gnomy chcą chodzić po górach!
Tym razem wybraliśmy się w czeskie Góry Izerskie aby zobaczyć Skalní Hrad Oldřichov v Hájích. Ścieżka jest przeznaczona zarówno dla dzieciaków, jak i dla psów, które nie podołają długim i trudnym wędrówkom górskim. Przebiega ona przez najlepiej zachowany i cenny przyrodniczo obszar tych gór. Oprócz rozległych lasów mieszanych z przewagą buczyny, znajduje się tu szereg niezwykłych masywów, wież i skalnych punktów widokowych.
Trasa Parkoviště U Kozy – Skalní hrad – Parkoviště U Kozy
Auto zostawiliśmy na parkingu w Oldřichov v Hájich | Parkoviště U Kozy (GPS 50.864057005444074, 15.105092465216178). Zapłacicie 50 CZK gotówką, ale Pan w budce wyda Wam ile trzeba. Obok znajduje się Hausmanka U Kozy, gdzie smacznie karmią.
Naszą wycieczkę rozpoczynamy tu na parkingu. Jest 1 maja 2023 – w Republice Czeskiej jest to podobnie jak u nas – Święto Pracy i dzień wolny. Wszelkie sklepy są pozamykane i zakupy zrobicie tylko w małych prywatnych sklepikach. Ruch turystyczny tego dnia jest spory, jednak Czesi wybierają popularniejsze miejsca. Dzięki temu spotykamy tu ok. 10 osób w tym ojca z 4 dzieci, które wędrowały tak dzielnie jak nasze. Pełen parking niech Was nie wystraszy jak tu dotrzecie 90% osób, które tu przyjeżdżają wybierają się na rowery w drugą stronę – Oldřichovské sedlo Hejnice Cyklo. Być może wrócimy tu z rowerami jak zrobi się odrobinę cieplej, a my nabierzemy wprawy w jeździe z dzieciakami…
Początkowo szlak zielony prowadzi drewnianymi schodami do góry. Tych schodów jest tu sporo, ale później są one w zasadzie szerokimi stopniami, które mają pomóc nie zjechać wraz z suchymi liśćmi szybko w dół! Ale spokojnie! Da się iść bokiem, więc Ci co boją się tych stopni – nie ma czego się obawiać.
Na 5 kilometrach Ścieżki Edukacyjnej znajduje się 10 tablic – atrakcji dla dzieci, które w formie krótkich pogadanek, gier, zadań i quizów przybliżają zwiedzającym walory przyrodnicze i historię okolicy. Znajdują się tu tablice, przy których zwiedzający mogą uzupełnić i odświeżyć swoją wiedzę o drzewach i mieszkańcach bukowego lasu, m.in. o izerskich buczynach czy o niedźwiedziach, wilkach i rysiach. Świat roślin i zwierząt jest tu niezwykle ciekawy. Oryginalna ścieżka dydaktyczna została zbudowana w 1986 roku przez Czeski Związek Obrońców Przyrody. Obecny kształt szlaku powstał w 2003 roku. Szlak jest przeznaczony jest wyłącznie dla pieszych, do skałek, dlatego jest całkowicie nieodpowiednia dla rowerzystów, ich poruszanie się tutaj jest surowo zabronione przez warunki ochronne narodowego rezerwatu przyrody. Pieszym obowiązuje zakaz wchodzenia na NPR poza wyznaczoną drogą. Warto także zapoznać się z zakazami, bo do niektórych miejsc dróżki są wydeptane dla nie prowadzą szlakiem.
Psy mogły biegać luzem, natomiast ja mam w głowie, że jak to tak! Więc luzem szła bezobsługowa Twiggy, a na smyczy i trochę luzem Merida. Szlak bez najmniejszych problemów został pokonany przez psy. Jedyny minus, to brak wody na szlaku i trzeba pilnować mocno aby psiakom co jakiś czas zrobić przystanek i tą wodę podać. Minusów innych brak!
Skalní hrad
Naszym punktem docelowym tej wędrówki był właśnie Skalní Hrad. Na mapie zobaczycie, że możecie iść dalej i zobaczyć jeszcze inne atrakcje np. Skalní brána, wejść na Špičák. Oldřichovský Špičák to dominujący stromy szczyt o wysokości 724 m z metalowymi drabinkami prowadzącymi przez wąski skalisty kanion. Roztaczają się z niego ładne widoki ponad wierzchołkami drzew w kierunku Frýdlantu. My jednak podchodzimy do długości trasy patrząc na nasze dzieciaki i ich możliwości. Maja przejdzie 8-10 km, ale będzie potrzebowała dłuższej regeneracji potem. Także wszystko step by step! Ale Was zachęcamy do zrobienia całej pętli.
Nasz punkt celowy okazał się być mega miejscówką, gdzie można rozpalić ognicho na skale. Ale! Kiedy dochodzicie, to na dole czekają na Was 2 ławeczki – odpocznijcie na nich drogą powrotną! Niesienie 15 kg Kubusia na plecach dało mi się we znaki… Na skałę wchodzi tylko Paweł, a ja z maluchami zostaję na dole. Zdecydowanie wejście nie jest dla 4 latki i 2,5 latka oraz dla psów na krótkich łapach. Na szczyt prowadzą schodki wykute w skale, bez jakiejkolwiek poręczy. Na szczycie również nie ma żadnego zabezpieczenia. Za to jest łąka, ławka i piękny widok! Warto wejść.
Legenda o zamku
Według legendy miał tu stać zamek zbójnicki, bardziej wiarygodne źródła podają, że być może była to twierdza strzegąca dawnego szlaku handlowego łączącego Liberec z Frýdlantem.
Podania ludowe głoszą, że Skalní hrad miał być połączony podziemnym przejściem z budowlą we Frýdlancie, inne opowiadają o pięknej dziewczynie przetrzymywanej przez rabusiów w nim. Kiedy pewnego razu zdecydowała się na ucieczkę, rabusie ją ścigali, więc bezskutecznie próbowała skoczyć na sąsiednią skałę na końcu urwiska. Od tego czasu głęboka skalna przepaść, w którą spadł, została nazwana Skokiem Dziewicy.
W skale, na której stał zamek, nadal widoczne są otwory służące do mocowania belek drewnianej konstrukcji. Do dziś pozostały tu schody, które kiedyś prowadziły do niego.
Góry Izerskie – na zachodnim krańcu izerskiego świata
Ta część Gór Izerskich nie jest nam kompletnie znana i odkrywamy ją razem z Wami. Dla nas najpiękniejsze tu są Lasy bukowe. Czy wiecie, że jest to jedna z najcenniejszych przyrodniczo części tego pasma górskiego? Zajmują obszar około 7 tysięcy hektarów.
W tutejszych buczynach występują liczne rzadkie i chronione gatunki roślin, takie jak kukułka szerokolistna, gnieźnik leśny, bluszcz pospolity, podkolan biały, marzanka wonna, a także grzyby, m.in. borowik szlachetny, maślak rudy, koźlarz czerwony. Lasy te są również siedliskiem wielu gatunków zwierząt, w tym chronionych np. ryś czy kozica. Wielu turystów przyciągają malownicze szlaki turystyczne prowadzące tutaj, które w sezonie jesienno-zimowym malują tu piękne obrazy pełne brązu, czerwieni i złota.
Połóżcie się tu na jednej z ławek, pogapcie się na buki i ich piękno, na skały i jednego czego Wam zabraknie to szum potoku. Wody brakowało tu naszym psiakom (swoją oczywiście mieliśmy), także należy zabrać jej zapas.